Απογοητευτική η συμμετοχή στη σημερινή πορεία της ΑΔΕΔΥ, στα Γιάννενα, ενάντια στην αξιολόγηση στο δημόσιο.
Παρόλα αυτά, κάποιοι πορεύτηκαν ακόμη και με ποδήλατο!
Για να επιβεβαιωθεί, για πολλοστή φορά, ο Ιβάν Ίλιτς που είχε γράψει το «Στο σοσιαλισμό φτάνεις μόνο με ποδήλατο» σηματοδοτώντας έτσι την ανάγκη για ριζική στροφή σε μία οικολογική και δίκαιη κοινωνία.
Έγραφε ο σπουδαίος διανοητής – ήδη από το 1967, έναν χρόνο πριν τον Μάη του ριζοσπαστισμού:
«Υπολογίζουμε όλες τις ετήσιες δαπάνες που κάνει ένας ιδιοκτήτης αυτοκινήτου: απόσβεση δαπανών για την αγορά του, τέλη κυκλοφορίας, καύσιμα, επισκευές, διόδια, πρόστιμα, ατυχήματα κ.λπ. Οι δαπάνες αυτές μετατρέπονται σε χρόνο, αν τις διαιρέσουμε με το ωριαίο εισόδημα: ο χρόνος αυτός είναι, κατά συνέπεια, ο χρόνος που πρέπει να δουλέψει ένας άνθρωπος για να αποκτήσει το απαραίτητο χρήμα για την αγορά και την κίνηση του αυτοκινήτου του.
Ο χρόνος αυτός προστίθεται στο χρόνο της διαδρομής (μέσος αριθμός χιλιομέτρων που διανύονται σε έναν χρόνο). Σ’ αυτόν το χρόνο προστίθεται και ο χρόνος που συνδέεται με τη χρήση του αυτοκινήτου: χρόνος που ξοδεύει προσωπικά ο χρήστης για τη συντήρηση του αυτοκινήτου, χρόνος για αγορά βενζίνης, χρόνος σε μποτιλιαρίσματα, στο νοσοκομείο κ.λπ. Ο συνολικός αυτός χρόνος διαιρεί τον συνολικό αριθμό των χιλιομέτρων του έτους και μας δίνει τη γενικευμένη ταχύτητα… Αν κάνουμε τους ίδιους υπολογισμούς για το ποδήλατο θα διαπιστώσουμε ότι η γενικευμένη ταχύτητα του αυτοκινήτου είναι μικρότερη από την αντίστοιχη του ποδηλάτου».
Δεν πιάνει χώρο, σε πάει παντού, δεν χρειάζεται να περπατάς για να φτάσεις από ένα σημείο σε ένα άλλο, δε ρυπαίνει, ενώ «κατεβαίνει» και στις πορείες!
Γ. ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
