Οι ράχες που αλλάξανε μορφή  

Του Βαγγέλη Αγγέλη

Σάμπως να μάντευε την πορεία των πραγμάτων.

Μόλις έρχονταν η άνοιξη, τα βραδάκια μετά τις δουλειές ανάμεσα στα λουλούδια και τα πουλιά που τόλεγαν σ’ όλες τις ράχες, καθώς νύχτωνε έπιανε τη τζαμάρα του κι έστελνε μηνύματα στο χωριό και παραπέρα ακόμα.

Όταν κι εγώ ανέβαινα στις ράχες για να θυμηθώ τους παλιούς καιρούς που ήταν γεμάτες κοπάδια, κουδούνια, βελάσματα, τραγούδια, σφυρίγματα και τις φωνές των χωριανών που τα πήγαιναν, τα λάρωναν και τα φερναν τα βράδια στα μαντριά.

Ανέβαινα κι έπαιζα με τη φλογέρα μου τότε κι αυτός μου απαντούσε με τη τζαμάρα του τη μπρούτζινη. Έπαιζε σκάρους, μοιρολόγια κι άλλα τραγούδια της αγάπης και του πολέμου, της ξενιτιάς, του χωρισμού.

Ήταν ένα φεγγάρι ο μπαρμπέρης του χωριού. Ήταν ικανός να σε παρατήσει μισοκουρεμένο, μισοξυρισμένο για να παίξει ένα σκοπό παραπονιάρικο.

Οι ιστορίες του έρωτα, του πόθου και του πάθους.

Ένα φεγγάρι έμαθε κλαρίνο σε προχωρημένη ηλικία, σχεδόν γύρω στα πενήντα.

Η τελευταία τζαμάρα που ήτανε εν δράσει γιατί και άλλοι παίζανε, όμως σπάνια κι όχι όπως ο μπαρμπα Μήτσιος που την είχε προσευχή, προσφάι και ταξίδι του στα περασμένα και στα μέλλοντα και στα πολύ – πολύ τα μακρινά, εκεί που πάει ο άνθρωπος και δεν ξαναγυρίζει σαν ναταν ένα όνειρο σε κάποιου αλλουνού τον ύπνο και μια ιστορία, ένα παραμύθι που όλοι το ακούσαμε, όλοι το ζήσαμε κι όλοι το ξεχάσαμε σαν την σκυτάλη που παράδωσε το καλοκαίρι στο φθινόπωρο και μείναν έρημα τα δέντρα στο παγωμένο σούρουπο.

Μήτε ο γκιώνης, μήτε ο κούκος, μήτε τα χελιδόνια και οι πελαργοί, τα αηδόνια κι όλα, όλα αυτά τριγύρω με τα βουνά, τις θάλασσες, τα ποτάμια, τις όμορφες κοπέλες στο τέλος του Αυγούστου, ανάμεσα σε σταφύλια, σύκα, κράνα και κερκύρια, μέσα σε μία ησυχία που κοίταζε από μακριά τα χιονισμένα βουνά και δεν το πίστευε και δάκρυζε

κι ονειρευόταν και τραγούδαγε κι αναστέναζε καληνυχτίζοντας τα νυχτολούλουδα περίμενε να χαράξει να δει τον Αυγερινό

και να κινήσει πάλι την πορεία του μέσα σ’ αυτό το τόσο γνωστό, το τελείως άγνωστο…

Μα την αλήθεια αδελφέ μου!

(ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ, Έναστρη Νύχτα)


Related News

Comments are closed

Copyrıght 2014 Pamvotis Press. All RIGHTS RESERVED.