Εκδήλωση για τα εργασιακά στο 8o φεστιβάλ «Ντάλα Ήλιος»στα Γιάννενα
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιώργος Παπαχριστοδούλου
Η διαθεσιμότητα στον δημόσιο τομέα ήρθε για να μείνει αποτελώντας το νέο καθολικό μοντέλο σχέσεων εργασίας στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα. Είναι το γενικό συμπέρασμα από τη συζήτηση με τίτλο «Το μοντέλο του ‘διαθέσιμου’ εργαζόμενου: Απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, Η απάντηση των εργαζομένων» που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα του Σαββάτου, 21 Ιουνίου στο θεατράκι στη Σκάλα, στο πλαίσιο του 8ου «Ντάλα Ήλιος», του φεστιβάλ του Αυτοδιαχειριζόμενου Κοινωνικού Χώρου Ιωαννίνων.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ-ΛΑΣΤΙΧΟ
Ο Λευτέρης Παπαθανάσης, γραμματέας της ΕΛΜΕ Ιωαννίνων, ανέφερε συγκεκριμένα παραδείγματα του νέου μοντέλου: τις διαθεσιμότητες των εκπαιδευτικών της επαγγελματικής εκπαίδευσης, το καλοκαίρι του 2013, πολλές από τις οποίες μετατράπηκαν σε απολύσεις τον φετινό Μάρτιο και την αύξηση του αριθμού των αναπληρωτών καθηγητών οι οποίοι πληρώνονται μέσω ΕΣΠΑ. Την ίδια ώρα 10.000 παιδιά βρίσκονται εκτός δημόσιας τεχνικής εκπαίδευσης κι εξαναγκάζονται να καταφύγουν στην ιδιωτική εκπαίδευση, ενώ μαθητές και μαθήτριες με το μανδύα της επαγγελματικής εμπειρίας προσφέρουν μαύρη κι ανασφάλιστη εργασία. H ΟΛΜΕ υπολογίζει ότι περίπου 30% των μαθητών θα βρεθούν εκτός Γενικού Λυκείου από τη φετινή χρονιά μέσω της περίφημης Τράπεζας Θεμάτων της Α΄ Λυκείου.
Οι αλλαγές τις οποίες προωθεί το υπουργείο Παιδείας στα εργασιακά των εκπαιδευτικών δημιουργούν- τόνισε- έναν στρατό διαθέσιμων εργαζομένων χωρίς οργανική θέση για τους οποίους οι επιλογές είναι δύο: είτε η απευθείας απόλυση είτε η κυκλική παροχή απασχόλησης στο δημόσιο σχολείο.
Πρόκειται για ένα μοντέλο το οποίο ήδη εφαρμόζεται στην Ιταλία και δημιουργεί έναν νέο τύπο εκπαιδευτικού χωρίς ουσιαστική σχέση με τους μαθητές και τη γειτονιά, χωρίς αλληλεπίδραση με το σχολείο. Οι αλλαγές στο δημόσιο δεν έχουν στόχο να γλιτώσει χρήματα, αλλά λειτουργούν τροχιοδεικτικά και για τον ιδιωτικό τομέα, κατέληξε επισημαίνοντας την ανάγκη για κοινό αγώνα εργαζομένων ιδιωτικού-δημόσιου τομέα μέσα από συνδικαλιστικά σχήματα που θα λειτουργούν αμεσοδημοκρατικά.
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΣΕ ΙΔΙΩΤΕΣ
Ο εκπρόσωπος του Συλλόγου των διοικητικών υπαλλήλων του πανεπιστημίου Ιωαννίνων Ηλίας Δούκας (38 εργαζόμενοι έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα) σημείωσε από την πλευρά του ότι στόχος των αλλαγών δεν είναι η εξοικονόμηση χρημάτων, αλλά η ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών που παρέχει σήμερα δωρεάν το κρατικό πανεπιστήμιο όπως η φύλαξη, η καθαριότητα, η σίτιση, μέσα από εργαζόμενους που θα ανακυκλώνονται μεταξύ εργασίας και ανεργίας.
Συνέδεσε τις εξελίξεις με τη σταδιακή περικοπή του προϋπολογισμού του πανεπιστημίου: 15 εκ. ευρώ του 2011 έγιναν φέτος 5 εκ. ευρώ με ολοφάνερες επιπτώσεις στη λειτουργία του.
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΜΕ ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Στο ίδιο μήκος κύματος ο Γιάννης Βαΐτσης, από το σωματείο εργαζομένων στο νοσοκομείο «Χατζηκώστα», αναφέρθηκε σε τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό και αναλώσιμα υλικά που αντιμετωπίζει το ίδρυμα εξαιτίας των περικοπών στη χρηματοδότηση με την υγεία των ασθενών να μπαίνει καθημερινά σε κίνδυνο, επισημαίνοντας ότι στόχος των διαθεσιμοτήτων και στην υγεία είναι να παραδοθούν τμήματα των νοσοκομείων στο ιδιωτικό κεφάλαιο (καθαριότητα, εργαστήρια, μεταφορές ασθενών). Έφερε ως παράδειγμα τις διαθεσιμότητες των οδηγών του ΕΚΑΒ, οι οποίοι στη συνέχεια θα ενοικιαστούν με χαμηλότερες αμοιβές στα νοσοκομεία.
ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΣΚΟΥΠΑΣ
Συγκινητική και δυναμική ήταν τοποθέτηση της Δέσποινας Κωστοπούλου, εκ μέρους των 595 απολυμένων καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών οι οποίες συνεχίζουν για ένατο μήνα τον αγώνα για την επαναπρόσληψή τους. Όπως ανέφερε, «μας απέλυσαν επειδή θέλουν να παραδώσουν την καθαριότητα στους μεγαλοεργολάβους που περιμένουν σαν τα κοράκια». Υπάρχουν παραδείγματα – σημείωσε- εργαζομένων σε ιδιωτικά συνεργεία καθαριότητας που αμείβονται με δύο ευρώ την ώρα, με τέσσερα ένσημα το μήνα, με ατομικές συμβάσεις εργασίας και καθημερινούς εκβιασμούς από τα αφεντικά.
Πίστευαν- συνέχισε- ότι δεν θα αντιδρούσαμε, αλλά παρότι ήμασταν άπειρες από αγώνες, διαδηλώσεις, ντουντούκες και άλλα, συνεχίζουμε τον αγώνα μας.
Η κα Κωστοπούλου τόνισε ότι η πλειοψηφία των απολυμένων καθαριστριών στην ουσία δεν έχει μέλλον αφού ηλικιακά ξεπερνούν τα 45 χρόνια χωρίς την ίδια ώρα να έχουν τη δυνατότητα συνταξιοδότησης («Το σήμερα που βλέπουμε δεν έχει αύριο»).
«Συνεχίζουμε έναν αγώνα που ξέφυγε από τα δικά μας χέρια κι έγινε αγώνας όλης της κοινωνίας, έναν αγώνα που είναι καταδικασμένος να πετύχει», συμπλήρωσε και κατέληξε: «Το κίνημα της σκούπας – όπως το αποκαλώ – θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο».
ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ
Τις εμπειρίες των εργαζομένων στις διανομές (ντελιβεράδες-κούριερ) στην πόλη των Ιωαννίνων μετέφερε ο Θάνος Νεδελκόπουλος, εκ μέρους της Συνέλευσης Βάσης Εργαζομένων Διανομέων Ιωαννίνων (ΣΒΕΔΙ). Το Σωματείο συστάθηκε το 2012 έπειτα από τον αγώνα για τη δικαίωση των ντελιβεράδων στο κατάστημα Piazza Del Café όταν και δημιουργήθηκε η συνέλευση βάσης η οποία λειτουργεί αντιιεραρχικά και με άμεση δημοκρατία.
Ο ίδιος αναφέρθηκε στις περιπτώσεις των αγώνων που δόθηκαν στην Pizza Fun και προσφάτως στην καφετέρια Bruno στην πόλη των Ιωαννίνων όπου απολυμένος διανομέας, έπειτα από παρέμβαση του σωματείου και αλληλέγγυων, πέτυχε την επαναπρόσληψή του. Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε, από το 2009 ως το 2012, στον τομέα των ταχυμεταφορών έχασαν τη δουλειά τους 2.500 άτομα με τις εταιρείες την ίδια ώρα να καταγράφουν έναν τζίρο της τάξης των 500 εκ. ευρώ.
ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΠΟΡΕΙΑ
Παρέμβαση πραγματοποίησε, τέλος, ο γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων στο Praktiker, Ανδρέας Χρυσοχόου σημειώνοντας ότι στην παραπάνω πολυεθνική τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει 350 απολύσεις με την εργοδοσία να χρησιμοποιεί πολλές φορές ως πρόσχημα στην Επιθεώρηση Εργασίας ή τα δικαστήρια τη χαμηλή αξιολόγηση όσων εργαζομένων διεκδικούν τα δικαιώματά τους, αξιολόγηση στην οποία προβαίνουν σκοπίμως οι διευθύνσεις προσωπικού σε βάρος των μάχιμων εργαζομένων.
Καταλήγοντας κάλεσε τους παρευρισκόμενους να συμμετάσχουν στην πορεία που καλούν για την Πέμπτη, 26 Ιουνίου, στις 8 το απόγευμα με αφετηρία τον πεζόδρομο της Νικ. Παπαδοπούλου, οι απολυμένοι εργαζόμενοι της ΕΡΑ Ιωαννίνων και σωματεία της πόλης (εκπαιδευτικοί, υγειονομικοί, πανεπιστήμιο κ.α.).
Στο χώρο του φεστιβάλ λειτούργησαν τραπεζάκια με αντιφασιστικό υλικό, βιβλία από τις «Εκδόσεις των Συναδέλφων» και άλλων συλλογικοτήτων.
