Γράφει ο CouchCoach (από το couchcoachdiaries.wordpress.com)
Γιώργος Ντάσιος (29 συμμετοχές)
Ο αρχηγός του ΠΑΣ ξεκίνησε και τελείωσε τη φετινή χρονιά ως βασικός. Σε καλύτερη φυσική κατάσταση σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, κάλυψε με σχετική επιτυχία το δεξί άκρο της άμυνας. Είχε κι αυτός τις μεταπτώσεις του και σε ορισμένα σημεία της σεζόν παρασύρθηκε απ’ τη γενικότερη μετριότητα στην οποία κινούνταν η ομάδα. Αδιαπραγμάτευτα σημαντική η παρουσία του, θα συμπληρώσει δεκαπενταετία στον ΠΑΣ την ερχόμενη σεζόν, όντας μια εμβληματική φυσιογνωμία που μεταφέρει μνήμες και συνδέει τις διάφορες περιόδους της πρόσφατης ιστορίας της ομάδας –πράγμα αναντικατάστατο. Ωστόσο, κάπου έμεινε στάσιμος στην πορεία των χρόνων, έχοντας να αντιμετωπίσει και πολλαπλά ζητήματα τραυματισμών, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να βγάλει στο χορτάρι τη δεδομένη του ποιότητα. Συν τοις άλλοις, ο Struna έδειξε πολύ καλά στοιχεία και διεκδικεί με αξιώσεις τη θέση του βασικού –αξιοπρεπέστατο πάντως το δίδυμο Ντάσιου και Struna.
Andraz Struna (31 συμμετοχές)
Ο Σλοβένος διεθνής άργησε να ενσωματωθεί στην ομάδα και μάλιστα ξεκίνησε βασικός μόλις την 7η αγωνιστική, στον αγώνα με τον Παναιτωλικό. Πολυθεσίτης, κλήθηκε να καλύψει τόσο το δεξί όσο και το αριστερό άκρο της άμυνας, ενώ αγωνίστηκε αρκετά και ως δεξί χαφ. Ανταποκρίθηκε με λιγότερη ή περισσότερη επιτυχία στις διάφορες προκλήσεις, με τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά να φωνάζουν πάντως πως πρόκειται για ένα πολύ καλό δεξί μπακ, που μόνο κατά συνθήκη μπορεί να αγωνιστεί στη μεσαία γραμμή –π.χ. σε κάποιον αγώνα που ομάδα χρειάζεται να αμυνθεί, για να κρατήσει το επιθυμητό σκορ. Έχει συμβόλαιο για ακόμη δύο χρόνια και στα δικά μου μάτια θα πρέπει να έχει και προβάδισμα έναντι του Ντάσιου για τη θέση του βασικού δεξιού μπακ.
Arben Muskaj (-)
Ο νεαρός Αλβανός δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου και δεν μπορεί να κριθεί. Ίσως θα πρέπει να δοθεί κάπου δανεικός ώστε να πάρει παιχνίδια στα πόδια του και να δείξει, εάν αξίζει μια θέση –έστω αναπληρωματικού για αρχή- στις τάξεις του ΠΑΣ.
Αλέξης Μιχαήλ (27 συμμετοχές)
Με την καριέρα του σε καλό μομέντουμ, ο Μιχαήλ βελτιώνεται χρόνο με το χρόνο, αποτελώντας μια αξιόπιστη επιλογή τόσο για το αριστερό άκρο της άμυνας όσο και για το κέντρο της. Σταθερά κινούμενος άνω του μετρίου αλλά χωρίς να εντυπωσιάζει, αξίζει οπωσδήποτε μια θέση στο ρόστερ. Πάντως, και μετά την αποδέσμευση του Ρουμπουλάκου, η απόκτηση ενός ακόμη αριστερού μπακ κρίνεται επιτακτική. Η πραγματικότητα των περιορισμών στις μεταγραφές, βέβαια, προμηνύει καλώς ή κακώς μια ακόμη σεζόν με βασικό το Μιχαήλ.
Σίμος Ρουμπουλάκου (5 συμμετοχές)
Με ελάχιστες συμμετοχές –και κυρίως ως αλλαγή- στα δύο χρόνια του στον ΠΑΣ, ο Ρουμπουλάκου δεν έδειξε ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά, πέρα από μια αξιοπρόσεκτη μαχητικότητα. Αποχώρησε δικαίως από την ομάδα, η οποία θα πρέπει να αναζητήσει κάτι καλύτερο για το αριστερό άκρο της άμυνας.
Δημήτρης Κολοβέτσιος (34 συμμετοχές)
Εξαιρετικός ποδοσφαιριστής και προσωπική αδυναμία του γράφοντος, ο Κολοβέτσιος ήταν βασικός και αναντικατάστατος τη φετινή σεζόν, όντας ο με διαφορά πιο αξιόπιστος αμυντικός του ΠΑΣ. Διαθέτει τρομερές δυνατότητες κι αν δουλέψει όπως πρέπει, είμαι βέβαιος πως θα διαπρέψει στο υψηλότερο επίπεδο. Ως γνωστόν έχει υπογράψει στην ΑΕΚ, με το κενό που αφήνει να είναι πραγματικά δυσαναπλήρωτο. Σίγουρα μια από τις τρεις μεταγραφές ποδοσφαιριστών άνω των 24 ετών θα πραγματοποιηθεί για να καλυφθεί η θέση του Κολοβέτσιου, ωστόσο το βεβαρημένο παρελθόν της διοίκησης στις μεταγραφικές επιλογές δεν αφήνει πολλά περιθώρια για αισιοδοξία. Όπως και να ‘χει, να ευχηθούμε τα καλύτερα στον Κολοβέτσιο, ελπίζω να τον ξαναδούμε σύντομα με τον ταύρο στη φανέλα.
Θέμης Τζημόπουλος (27 συμμετοχές)
Από τους παλιούς πλέον στην ομάδα, ο έμπειρος αμυντικός μπορούσε και καλύτερα. Είχε πολλές μεταπτώσεις στο παιχνίδι του κι έβγαλε κι αρκετό εκνευρισμό, απόρροια του οποίου ήταν οι δύο κόκκινες κάρτες που αντίκρισε. Αποτελεί κεφάλαιο για την ομάδα και κατά πάσα πιθανότητα θα είναι και την επόμενη σεζόν βασική επιλογή για τον Πετράκη. Κρίσιμο το ποιος ποδοσφαιριστής θα κληθεί να αγωνιστεί στο πλάι του, καθώς σκεπτόμενοι τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του Τζημόπουλου (μπαλάτος στόπερ, δίνει βάθος στην άμυνα, είναι λίγο βαρύς), ο έτερος σέντερ μπακ θα πρέπει να είναι αρκετά γρήγορος, δυναμικός και να βγαίνει πρώτος στη μπάλα (μια κόπια του Κολοβέτσιου δηλαδή).
Θοδωρής Μπέριος (23 συμμετοχές)
Ο πανύψηλος στόπερ από την Αθήνα λογιζόταν ως αναπληρωματικός στην εκκίνηση της φετινής σεζόν, ωστόσο αγωνίστηκε αρκετά, επιτρέποντάς μας να σχηματίσουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα για την αξία του.
Χρήσιμος σε συγκεκριμένες φάσεις του παιχνιδιού, κυρίως όταν ο ΠΑΣ καλείται να αμυνθεί οργανωμένα και να αντιμετωπίσει επιθέσεις ικανές στο ψηλό παιχνίδι, επικίνδυνος για την ομάδα του, όταν αυτή κάνει παιχνίδι και είναι πιο ευάλωτη σε αντεπιθέσεις. Έχει μέλλον πάντως, αρκεί να δουλέψει αρκετά με τη μπάλα στα πόδια και να μάθει να στρίβει. Το συμβόλαιό του δεν λήγει φέτος και θα παραμείνει –λογικά- ως μια πρώτη επιλογή από τον πάγκο.
Απόστολος Σκόνδρας (4 συμμετοχές)
Ήλθε, έπαιξε ελάχιστα και απήλθε, χωρίς να τον πάρει μυρωδιά κανείς. Μέτριος ποδοσφαιριστής, ίσως να υπήρχε κάποιο νόημα να παρέμενε ως συμπληρωματική λύση, εάν δεν χρειαζόταν να ξοδευτεί μία από τις τρεις διαθέσιμες μεταγραφές (είναι 25 ετών) για την ανανέωσή του. Με λίγο σωστό scouting μπορεί να αντικατασταθεί με καλύτερο και νεότερο ποδοσφαιριστή.
Λεάντρο (2 συμμετοχές)
Ήρθε δανεικός από τον Ολυμπιακό στο δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος κι αγωνίστηκε ελάχιστα. Πάντως, επειδή τον έχω παρακολουθήσει αρκετά στη μέχρι τώρα πορεία του, διαβεβαιώνω πως πρόκειται για καλό αμυντικό με αξιοπρόσεκτα τεχνικά χαρακτηριστικά, που μπορεί να φτιάξει παιχνίδι από την άμυνα. Βρίσκεται σε νεαρή ηλικία (20 ετών) και υπάρχει πρόθεση να ανανεωθεί ο δανεισμός του. Σταθερή μου γνώμη είναι πως ο ΠΑΣ δεν πρέπει να παίρνει δανεικούς από τους μεγάλους για πολλούς και διάφορους λόγους, οπότε το Λεάντρο θα τον ήθελα στην ομάδα αλλά ως μεταγραφή.
