Της Αναστασίας Τσιότσκα
Την περασμένη Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014 έλαβε χώρα το 2ο Rock Mountain Festival στη θέση Προφήτης Ηλίας στην Αγία Μαρίνα, στο οποίο συμμετείχαν τρεις γιαννιώτικες μπάντες οι Traffic Jam, οι Super Nespola και οι Folk ‘n’ Roll. To Pamvotis Press δεν θα μπορούσε να λείπει και φυσικά φρόντισε να συγκεντρώσει πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό για τους αναγνώστες και τις αναγνώστριές του (βλ. ακολούθως).
Οι εντυπώσεις μας από την εκδήλωση είναι πολύ καλές. Η διαδρομή σύντομη, εύκολη και χωρίς απρόβλεπτα (με εξαίρεση το κομμάτι του δρόμου υπό κατασκευή από το Λυκόστομο έως την Αγία Μαρίνα που μας ανάγκασε να οδηγούμε πολύ αργά) και οδηγικά ενδιαφέρουσα (βλ. φουρκέτες ανάβασης προς το παρεκκλήσι του Αϊ Λια, μεγάλη η χάρη του). Για τη θέα κατά τη διάρκειά της δεν έχω πολλά να πω δεδομένου ότι ο καιρός καθυστέρησε την αναχώρησή μας και την κάναμε αφού νύχτωσε. Αποζημιωθήκαμε ωστόσο φτάνοντας επάνω όπου είχαμε το λεκανοπέδιο “πιάτο” και μάλιστα υπέροχα φωταγωγημένο.
Η θέση που έχουν επιλέξει οι διοργανωτές προσφέρεται για την εκδήλωση από κάθε άποψη. Υπήρχε χώρος άφθονος γενικώς: για την ασφαλή στάθμευση των αυτοκινήτων, για την βόλτα του κόσμου, για τους μικροπωλητές χειροποίητων κοσμημάτων, παιχνιδιών, χαλβά κλπ.
Στο προαύλιο του παρεκκλησίου- ακριβώς κάτω από αυτό, στήθηκε η σκηνή σε ένα πλάτωμα ικανό να φιλοξενήσει μεγάλο αριθμό επισκεπτών. Μειονέκτημα η αρκετά απομακρυσμένη τοποθέτηση των τραπεζιών από το stage. Η απόσταση καλυπτόταν εξαιρετικά καλά από τον πολύ καλό ήχο του Θωμά Νάστου, αλλά επέβαλλε με τον τρόπο της ένα κάποιο “ξέκομμα” του κοινού από το καλλιτεχνικά δρώμενα.
Η όλη κατάσταση κατά τα λοιπά πολύ καλά οργανωμένη, σουβλάκια, μπύρες, ποτά, αναψυκτικά σε καλές τιμές και τα παιδιά του Πολιτιστικού Συλλόγου Αγίας Μαρίνας με ομοιόμορφο ντύσιμο παρείχαν πολύ καλή εξυπηρέτηση.
Στο καλλιτεχνικό κομμάτι τώρα. Οι Traffic Jam, αμιγώς κοριτσίστικη μπάντα παρουσίασαν ένα πολύ καλό soul- R ‘n’ B πρόγραμμα με ιδιαίτερες διασκευές κομματιών όπως “Feeling good” (Muse), “Fallin'” (Alicia Keys), “Girl with one eye” (Florence & the Machine), “Mad about you” (Hooverphonic), “Do I wanna Know?” (Arctic Monkeys), “Ironic” (Alanis Morissette) καθώς και δύο δικά τους κομμάτια το “Burning Inside” και το “The last one who dies” και απέσπασαν θερμό χειροκρότημα τόσο για την εκπληκτική ερμηνεία τους χάρη στην υπέροχη φωνή της front woman Στέλλας Τζοβάρα όσο και για τη λιτή και απέριττη μουσική εκτέλεση των τριών άλλων κοριτσιών. Μια και “τυχαίνει” να τις παρακολουθώ επί μακρόν και να γνωρίζω το ρεπερτόριό τους, θα μου άρεσε να είχαν συμπεριλάβει στο play list και πιο ρυθμικά κομμάτια, κάτι που ελπίζω να κάνουν στα τέλη Αυγούστου στο Ioannina Rock City Festival και να ικανοποιήσουν έτσι και το κομμάτι των fan που τις προτιμάει περισσότερο ροκ, λιγότερο soul.
Οι Super Nespola ήταν η ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς για μένα προσωπικά για δύο λόγους: πρώτον, γιατί τους παρακολούθησα για πρώτη φορά κι ενώ αγνοούσα και την ύπαρξή τους, παρόλο που- όπως πληροφορήθηκα από τον Γιάννη Ευαγγέλου (ένας εκ των διοργανωτών και μάλλον ο ιθύνων νους του φεστιβάλ)- το σχήμα αυτό είναι η εξέλιξη ενός παλιότερου πανκ ροκ σχήματος, των Δαναών, με σημαντική παρουσία στα μουσικά πράγματα της πόλης τη δεκαετία του ’90 και δεύτερον, ακριβώς επειδή έπαιξαν punk rock διασκευές αγαπημένων punk rock και όχι μόνο κομματιών όπως “I wanna be your dog” (the Stooges), “Seven nation army (the White Stripes), “Rock ‘n’ Roll queen” (the Subways), “Keep on rocking in the free world” (Neil Young), “Song 2” (Blur), “Should I stay or should I go” (the Clash), “The ΚΚΚ took my baby away” (the Ramones) καθώς και ένα δικό τους κομμάτι με τίτλο “Μοναξιά“. Μας έκανε εντύπωση η τραχιά χροιά της φωνής του front man Αίαντα Μαρίνου, η αμεσότητα στην επικοινωνία του με το κοινό και η γνήσια ροκάδικη διάθεσή τους. Ναι, κουνηθήκαμε μαζί τους και πολύ μας άρεσε!
Τρίτοι στη σειρά εμφανίστηκαν οι Folk ‘n’ Roll, μία από τις πιο δημοφιλείς μπάντες της πόλης. Μια μπάντα που πληροί τις προϋποθέσεις για τρελή ανοδική μουσική πορεία τόσο στα μέρη μας όσο και πανελλαδικά, χάρη στο είδος της μουσικής που παίζουν και το οποίο ακούγεται ευχάριστα από ακροατές κάθε ηλικίας (ethinc, balkan, ska), στο υψηλό επίπεδο κατάρτισης των μουσικών που την απαρτίζουν και που κάνει τη διαφορά, τις εξαιρετικές διασκευές οι οποίες συνήθως περιλαμβάνουν το ταίριασμα δυο διαφορετικών κομματιών και τέλος, στο αμείωτο κέφι του front man Άκη Σιούτη, ο οποίος διαθέτει, λες, το μαγικό ραβδί “ξεσηκώματος” του κοινού! Την αμαρτία μου θα την εξομολογηθώ: μετά από μια δύσκολη μέρα και την καθυστέρηση έναρξης του προγράμματος λόγω καιρικών συνθηκών κατά δύο ώρες περίπου από την προγραμματισμένη ώρα στάθηκε αδύνατο να μείνουμε μέχρι τέλους. Συνεπώς, όσον αφορά τους αγαπημένους μου Folk ‘n’ Roll δεν είμαι σε θέση να μεταφέρω με ακρίβεια το πλήρες play list, μπορώ όμως να πω ότι έχουμε ήδη συμφωνήσει να κάνουμε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, οπότε δεσμεύομαι να επανέλθω σ’ εκείνους το συντομότερο δυνατό και μάλιστα εκτενέστατα.
Εν κατακλείδι, οι θετικές εντυπώσεις μας από το φεστιβάλ δικαιώνουν τους διοργανωτές του, που είναι νέοι άνθρωποι, οι οποίοι με τα ελάχιστα μέσα που διαθέτουν προσπαθούν να δημιουργήσουν τις συνθήκες να γίνει το χωριό τους τόπος έλξης άλλων νέων ανθρώπων του λεκανοπεδίου και που φαίνεται ότι είναι σε πολύ καλό δρόμο για να το πετύχουν, μια και τους είδαμε αποφασιστικούς και αποφασισμένους. Ανάμεσα στα άλλα που είπαμε κατά τη διάρκεια της βραδιάς μαζί τους, κρατάμε τα σχέδιά τους για το επόμενο φεστιβάλ, στο οποίο σκοπεύουν να συμπεριλάβουν και άλλες εκδηλώσεις, πέρα από το μουσικό κομμάτι, όπως εκθέσεις, εργαστήρια, σηζητήσεις σχετικές με την οικολογία, την αλληλεγγύη κλπ. Σε μας δεν μένει παρά να τους ευχηθούμε καλή δύναμη και καλή συνέχεια!
