Γιατί λέει “όχι” στη μεταφορά το δίκτυο περιβαλλοντικών οργανώσεων της Ηπείρου
Η μεταφορά νερού στο λεκανοπέδιο Ιωαννίνων είτε από τον Αμάραντο είτε από τον Αώο είναι περιττή, καθότι όπως προκύπτει από τα επιστημονικά δεδομένα ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας σε συνδυασμό με τα κλιματολογικά στοιχεία της περιοχής διασφαλίζουν απόλυτα τις όποιες ανάγκες ύδρευσης ήθελαν προκύψει. Αυτό επισημαίνει το Δίκτυο Περιβαλλοντικών Οργανώσεων Ηπείρου το οποίο έδωσε στη δημοσιότητα τις θέσεις του για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων μεταφοράς νερού από τον Αμάραντο της Κόνιτσας.
Το Δίκτυο επικαλείται στοιχεία από τη μελέτη Καρακίτσιου (2005- Υδρογεωλογική μελέτη και καθορισμός ζωνών περιμετρικής προστασίας των πηγών Κρύας Ιωαννίνων – Αποτελέσματα) σύμφωνα με την οποία «τα αποθέματα των υπογείων νερών της υπολεκάνης Κρύας είναι σχεδόν διπλάσια της αντλούμενης ποσότητας για την κάλυψη των αναγκών ύδρευσης της πόλης των Ιωαννίνων και πολλαπλάσια αν ληφθεί υπόψη ότι ο υδροφόρος στη βάση των υπωρειών του όρους Μιτσικέλι είναι ενιαίος».
Ενώ- συνεχίζει το Δίκτυο- από το Σχέδιο Διαχείρισης Λεκανών Απορροής του Υδατικού Διαμερίσματος Ηπείρου (GR05) και τη Στρατηγική Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) δεν προκύπτει ανάγκη εμπλουτισμού με νερό του λεκανοπεδίου Ιωαννίνων, καθώς στα υπόγεια ύδατα του Συστήματος Μιστικελίου – Βελλά οι μέσες ετήσιες απολήψεις ανέρχονται σε 33,6 εκ. κυβικά από τα 120 εκ. κυβικά της ετήσιας τροφοδοσίας, με καλή ποιοτικά κατάσταση.
Συνεχίζοντας το Δίκτυο επισημαίνει και τα εξής:
«Επιπλέον τα υδρολογικά στοιχεία της μελέτης δεν είναι επαρκή καθώς αφενός δεν υπάρχει καμπύλη διαρκείας ημερησίων παροχών στη θέση υδροληψίας, αφετέρου δεν υπολογίζονται οι απολήψεις για ύδρευση των κατά μήκους του αγωγού οικισμών, με μεγαλύτερο την πόλη της Κόνιτσας όπου προβλέπεται φρεάτιο για υδροδότησή της. Ελλείψει των ανωτέρω στοιχείων δεν τεκμηριώνεται η εκτιμώμενη ετήσια ποσότητα των 10 εκ. κυβικών για την ύδρευση των Ιωαννίνων που αναφέρεται στη μελέτη.
Η ανυπαρξία υδρολογικής μελέτης καθιστά επίσης αδύνατο τον υπολογισμό της παροχής διατήρησης οικοσυστήματος κοίτης (οικολογική παροχή). Κατά παράβαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας δεν υπολογίζεται το 30% της μέσης παροχής του Ιουνίου, Ιουλίου και Αυγούστου, ενώ ο υπολογισμός του 50% της μέσης παροχής του μηνός Σεπτεμβρίου σε 1,5 l/sec απέχει τάξεις μεγέθους από την πραγματικότητα, όταν η ΜΠΕ παραθέτει τέσσερις μετρήσεις παροχής τον μήνα Σεπτέμβριο 1989, 1990, 1991 και 1997 που αντιστοιχούν σε 380 l/sec, 272 l/sec, 411 l/sec, και 456 l/sec αντίστοιχα.
Ο προσδιορισμός των υδρευτικών αναγκών το 2051 σύμφωνα με την ΜΠΕ ανέρχεται ετησίως σε 17 εκ. κυβικά, όταν σήμερα αντλούμε ετησίως 12 εκ. κυβικά. Συνεπώς όλη η φασαρία γίνεται για επιπλέον 5 εκ. κυβικά που θα χρειαστούμε το 2051. Όταν τα αποθέματα των πηγών Κρύας εκτιμώνται σε 52 εκ. κυβικά ετησίως και συνεπώς καλύπτουν τις όποιες μελλοντικές ανάγκες, είναι να απορεί κανείς που στην ΜΠΕ στις εναλλακτικές λύσεις υδροδότησης δεν εξετάζεται το προφανές που προτείνεται από τον Β. Καρακίτσιο, δηλαδή: «Επιπλέον υδρογεωτρήσεις, όταν αυξηθούν οι ανάγκες της πόλης των Ιωαννίνων σε νερό. Είναι αναγκαία η απαλλοτρίωση μιας ευρείας έκτασης στις υπώρειες του όρους Μιτσικέλι, εκατέρωθεν των υδροληψιών Κρύας, ώστε να χρησιμοποιηθεί για μελλοντικές υδροληψίες.». Η παράληψη αυτή της μελέτης δημιουργεί ερωτηματικά για το αν έγινε σκόπιμα, καθώς αυτή η λύση θα έπρεπε ενδεχομένως να προκριθεί ως βέλτιστη.
Από τα παραπάνω αυθαίρετα συμπεράσματα και υποτιθέμενους κινδύνους της ΜΠΕ που δεν στηρίζονται σε σοβαρά στοιχεία, συμπεραίνεται ότι σκοπός της ΜΠΕ είναι να στηρίξει την πρόταση κατασκευής του έργου μεταφοράς νερών στα Ιωάννινα από τον Αμάραντο Κονίτσης, έργου περιττού αλλά και καταστροφικού στο οικοσύστημα της περιοχής. Άλλωστε η συνεισφορά νερών της τάξεως των 10 εκ. κυβικών ετησίως από τον Αμάραντο δεν συντελεί στην προστασία των υπόγειων υδάτων και στον εμπλουτισμό της Παμβώτιδας και δεν εξασφαλίζει την ύδρευση του λεκανοπεδίου σε περίπτωση μόλυνσης των πηγών».
Το Δίκτυο επισημαίνει ακόμη ότι η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων πασχίζει ανεπιτυχώς να πείσει για την σκοπιμότητα του έργου, καθώς μεταφορά νερού επιτρέπεται εφόσον η περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού υποδοχής αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες της για ύδρευση, άρδευση ή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με τους δικούς της υδάτινους πόρους. Καθώς δεν πληρούνται τα ανωτέρω κριτήρια, τόσο το έργο όσο και η ΜΠΕ έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την Ελληνική και Ευρωπαϊκή Νομοθεσία διότι:
-Η λεκάνης απορροής υποδοχής μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της για ύδρευση με τους δικούς της υδάτινους πόρους.
-Δεν έχουν ληφθεί όλα τα πρακτικώς εφικτά μέτρα για μετριασμό των αρνητικών επιπτώσεων στην κατάσταση του υδατικού συστήματος (προστασία πηγών Κρύας, αποκατάσταση Παμβώτιδας)
-Στο Σχέδιο Διαχείρισης Λεκανών Απορροής του Υδατικού Διαμερίσματος Ηπείρου (GR05) δεν υπάρχει καμία αιτιολόγηση του έργου μεταφοράς νερού από τον Αμάραντο παρά αυτό παρατίθεται απλά σαν προγραμματιζόμενο έργο.
-Η επιπλέον ποσότητα των 10 εκ κυβικών εξασφαλίζεται τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά από τα υπόγεια νερά της υπολεκάνης Κρύας, συνεπώς όχι μόνο δεν συντρέχει το ότι η μεταφορά νερών από τον Αμάραντο δεν μπορεί για τεχνικούς λόγους ή λόγω υπέρμετρου κόστους να επιτευχθεί με άλλα μέσα που συνιστούν πολύ καλύτερη περιβαλλοντική επιλογή, αλλά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ
