Του Γιώργου Παπαχριστοδούλου
Την Κυριακή στο Δήμο Ιωαννιτών θα είναι η πρώτη φορά στα χρονικά της πόλης που επτά συνδυασμοί θα ζητήσουν την ψήφο των 71.255 ψηφοφόρων οι οποίοι καλούνται να ασκήσουν το εκλογική τους δικαίωμα (υπερτερούν οι γυναίκες – 37.229 έναντι 34.026 ανδρών). Συνήθως, για το δημαρχείο Ιωαννίνων πάλευαν πέντε παρατάξεις (εξαίρεση το 2006 όταν κονταροχτυπήθηκαν έξι), ωστόσο, τώρα με δεδομένη τη διαρκή κρίση της πολιτικής αντιπροσώπευσης και τις φυγόκεντρες τάσεις που δημιουργεί το ρευστό πολιτικό σκηνικό, με φόντο το μνημόνιο, εννιά ξεκίνησαν ώστε να διεκδικήσουν την ψήφο και καταλήξαμε στο μαγικό επτά.
Μαγικό εξαιτίας των ημερών της Δημιουργίας, των θαυμάτων του Κόσμου και των θανάσιμων αμαρτημάτων.
Στα τελευταία, ας προσθέσουμε, ένεκα της συγκυρίας, ένα ακόμη: την αδιαφορία για τις κοινές υποθέσεις της πόλης, αδιαφορία η οποία δεν χαρακτηρίζει απαραίτητα εκείνους που θα απέχουν συνειδητά από την κάλπη, αλλά μπορεί να τη συναντήσουμε (και μάλιστα σε μεγάλο ποσοστό) και σε εκείνους που σαν πρόβατα σε κοπάδι ψηφίσουν ό,τι πει το κόμμα, το αφεντικό, το μικρό ατομικό συμφέρον, το σόι, η παλιά υποχρέωση, τα δανεικά, τα βουλευτικά γραφεία.
Κι αυτό διότι δημοκρατία δεν μπορεί να είναι αποκλειστικά οι εκλογές για την ανάδειξη αντιπροσώπων κάθε τέσσερα χρόνια (για τον Αριστοτέλη εξάλλου η εκλογή είναι χαρακτηριστικό της ολιγαρχίας, ενώ η κλήρωση γνώρισμα της δημοκρατίας).
Το πόσοι θα πάνε στην κάλπη άγνωστο : το 2010, από τους 67.593 εγγεγραμμένους ψήφισαν 48.123 (συμμετοχή 71,2%) με τον αριθμό όσων προσήλθαν στη δεύτερη Κυριακή να μειώνεται στο 61,65%. Η συμμετοχή κρίνει το αποτέλεσμα στο βαθμό που δημιουργεί δυναμική υπέρ ενός ή άλλου υποψηφίου από τον πρώτο γύρο. Κατά τα άλλα, στις παραμέτρους που θα επηρεάσουν την κυριακάτικη αναμέτρηση προσθέστε: τις δεδομένες διαφορές μεταξύ πόλης και δημοτικών διαμερισμάτων οι οποίες ενισχύθηκαν από το «Κακοκράτη», τον καταλυτικό ρόλο των media, τη μεγάλη σημασία των διαπροσωπικών σχέσεων, τα βουλευτικά γραφεία τα οποία εμφανίζονται εξόχως σιωπηλά σε τούτες τις εκλογές, την ιστορία των παρατάξεων, το κατά πόσο εκπέμπουν σιγουριά τα λόγια τους, το πού θα κατευθυνθούν οι ψήφοι της ακροδεξιάς, το κατά πόσο τα likes στο facebook μπορούν να μετουσιωθούν σε ψήφους.
Εν πάσει περιπτώσει, σήμερα παρουσιάζουμε τους επτά υποψηφίους δημάρχους η Μαίρη Παντελή, το 1998, με την Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Οικολογική Παρέμβαση ήταν (αν δεν κάνουμε λάθος) η μοναδική γυναίκα που διεκδίκησε Δημαρχία στα χρονικά του Δήμου.
Προβλέψεις δεν έχουμε. Επειδή οι εκλογές αυτές στις οποίες θα αναδειχτούν οι τοπικοί άρχοντες για την επόμενη πενταετία (οπότε, προσέξτε τι ψηφίζετε), διακρίνονται για τη βουβαμάρα τους. Δεύτερο γύρο πάντως θα έχουμε. Σίγουρα.
ΝΙΚΟΣ ΓΚΟΝΤΑΣ: Δύο τετραετίες δήμαρχος (2002-2010), τέταρτη φορά υποψήφιος, με αμφιλεγόμενες αποφάσεις για τους δημόσιους χώρους της πόλης (Κουραμπάς, κεντρική πλατεία, Όαση) και δράσεις όπως τα συσσίτια ή τα ΚΑΠΗ που οικοδόμησαν ένα φιλολαϊκό προφίλ δημιουργώντας ένα δίκτυο σχέσεων, ποντάρει σε δύο σημεία: στη φθορά της ?Ενότητας Πολιτών? από την υπόθεση του χαμένου ελλείμματος του 1,4 εκ. ευρώ και την ασθενή μνήμη των ψηφοφόρων. Στην προεκλογική περίοδο η παράταξη του κ. Γκόντα κινήθηκε σε χαμηλούς τόνους προσπαθώντας να αναδείξει στοιχεία του προγράμματος της, όπως η κοστολόγηση των έργων, κάτι το οποίο αμφισβητούν οι άλλες παρατάξεις, επιδιώκοντας να κεφαλαιοοποιήσει τη διεισδυτικότητα σε λαϊκά στρώματα που χάρισε η χρόνια διαχείριση της εξουσίας.
ΑΡΗΣ ΜΠΑΡΤΖΩΚΑΣ: Τον γνωρίζουμε ως μετεωρολόγο. Κατά πάσα πιθανότητα, θα βρεθεί στα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου. Το ποσοστό της παράταξης «Γιάννενα Τώρα», η οποία ξεκίνησε ως διαδικτυακή πρωτοβουλία πολιτών οι οποίοι δεν βρίσκουν χώρο στα κυρίαρχα σχήματα του συντηρητικού- νεοφιλελεύθερου χώρου, είναι ένα από τα ερωτήματα της Κυριακής. Επιχείρησε να αποδιώξει τις κομματικές ταυτίσεις (το κατάφερε), εντούτοις ο υπερτονισμός θεμάτων όπως οι λακκούβες σε δρόμους και πεζοδρόμια, δημιουργεί την εικόνα μιας ουδέτερης , απολιτίκ πόλης όπου άλλα θέματα μοιάζουν να έχουν λυθεί για τους πολλούς (στέγαση, θέρμανση, τροφή) κι αρχίζουν οι…πολυτέλειες. Στα θετικά της η εμφάνιση στο προσκήνιο ανθρώπων που δεν είχαν ασχοληθεί ξανά ή έστω ελάχιστα με τα τοπικά πολιτικά πράγματα.
ΘΩΜΑΣ ΜΠΕΓΚΑΣ: Με όνομα βαρύ σαν ιστορία θα ήταν ένας αβανταδόρικος τίτλος για να συμβολίσει την ιστορικότητα της λεγόμενης δημοκρατικής παράταξης (πρώτος δήμαρχος της Μεταπολίτευσης ο πατήρ Κώστας Μπέγκας). Παλιότερα, ο περίφημος όρος με τον οποίο το ΠΑΣΟΚ άλωνε τις ψήφους της αριστεράς στον β’ γύρο θα κυριαρχούσε τώρα, την εποχή της βαρβαρότητας όπου το κέντρο λειτουργεί και εξτρεμιστικά, όχι. Έχουν πέσει οι μάσκες και πρέπει να πάρεις θέση. Ειδικά από τη στιγμή που είδαμε τη συμμαχία με τον Παντελή Κολόκα, έναν άνθρωπο της πάλαι ποτέ άλλης πλευράς, εναντίον της οποίας οι περίφημοι «δημοκρατικοί» κάποτε εξαπέλυαν τα χειρότερα λόγια. Προεκλογικά, ο Θ. Μπέγκας επιχείρησε να σηματοδοτήσει τη συνέχεια της παράταξης αξιοποιώντας τις παρεμβάσεις της απερχόμενης δημοτικής αρχής στον τομέα των έργων που χρηματοδοτεί το ΕΣΠΑ (περιβάλλον, κοινωνική πολιτική), έχοντας και τη βοήθεια του νυν δημάρχου Φ. Φίλιου ο οποίος εκτός από τον Θωμά, βοηθά και την υστεροφημία του (μαζί με μία πιθανή υποψηφιότητα για τις βουλευτικές εκλογές;).
ΛΑΖΑΡΟΣ ΝΑΤΣΗΣ: Εάν στον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ είχαν καλύτερη στρατηγική και πιο συγκρουσιακή διάθεση, το «εμείς δεν κυβερνήσαμε την πόλη», θα έπρεπε να ακουγόταν σε κάθε προεκλογική ομιλία. Έχοντας να καλύψει μεγάλο έδαφος αφού η δημοτική παράταξη «Τρία Κλικ Αριστερά» ήταν απούσα στο απερχόμενο δημοτικό συμβούλιο, καλείται να ικανοποιήσει τις υψηλές προσδοκίες που έχουν καλλιεργηθεί. Τόσο στην Κουμουνδούρου όσο και σε κόσμο της ευρύτερης αριστεράς στην πόλη ο οποίος τα τελευταία χρόνια συμμετέχει σε αγώνες για δημόσιους χώρους, αλληλεγγύη, παιδεία, υγεία. Ο αποκαλούμενος κόσμος των κινημάτων πλαισιώνει τους «Πολίτες για την Ανατροπή» μαζί με τμήματα της πάλαι ποτέ σοσιαλδημοκρατίας που έφυγαν νωρίτερα από το ΠΑΣΟΚ. Θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει το ήπιο προφίλ του κ. Νάτση και τη γενικότερη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ πείθοντας ότι το καράβι μπορεί να στρίψει αριστερά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΤΣΟΥΡΑΣ: Νέο πρόσωπο από το χώρο της αποκαλούμενης αντικαπιταλιστικής αριστεράς αναδείχτηκε από εσωτερικές διαδικασίες με σκοπό να κεφαλαιοποιηθεί η συμπόρευση με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ κοινωνικών δυνάμεων που πλήττονται από τα μνημόνια (εκπαιδευτικοί, φοιτητές, υγειονομικοί, νέοι). Η αδυναμία συμμαχιών με άλλα τμήματα της αριστεράς και η διαρκής αναφορά σε θέματα ΕΕ αδυνατίζουν την παρουσία της «Αριστερής Παρέμβαση στα Γιάννενα για την αντικαπιταλιστική ανατροπή» .
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΚΟΠΟΥΛΗΣ: Σταθερή παρουσία στα τοπικά πολιτικά πράγματα εδώ και 20 χρόνια, χαίρει γενικής εκτίμησης. Παραλίγο η Δημοτική Ριζοσπαστική Αριστερή Συσπείρωση από την οποία αποσχίστηκε η Αριστερή Παρέμβαση, να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, το φλερτ δεν κατέληξε σε σχέση επειδή η τοπική αριστερά δυσκολεύεται στις συνεργασίες. Η παρουσία στο απερχόμενο δημοτικό συμβούλιο δίνει κάποιους πόντους, με τη δεδομένη διεισδυτικότητα στους παλιούς περιφερειακούς δήμους να αποτελεί το ερώτημα.
ΤΑΚΗΣ ΤΑΣΙΟΥΛΑΣ: Κατέγραψε καλή και συστηματική παρουσία για το Κομμουνιστικό Κόμμα στο απερχόμενο δημοτικό συμβούλιο με παρεμβάσεις κυρίως στα εργασιακά θέματα και υπέρ των δοκιμαζόμενων ελευθέρων επαγγελματιών, ωστόσο, τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Το ΚΚΕ συμμαχεί μόνον με τον εαυτό του, κάτι το οποίο αναμένεται να φέρει μία καλή καταγραφή δυνάμεων (όπως και στην Περιφέρεια Ηπείρου). Η στάσή του στο δεύτερο γύρο, εάν περάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, από τα ερωτήματα της κάλπης.
*Πρώτη δημοσίευση στο www.epilogesnews.gr
