Ξεκίνησαν την Τρίτη, 22 Σεπτεμβρίου οι δοκιμές για την πρώτη επαγγελματική παραγωγή της θεατρικής περιόδου 2014-15 στο ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων. Πρόκειται για την «Τουραντό», μια διασκευή για παιδιά από το ομώνυμο έργο του μεγάλου Ιταλού δραματουργού Κάρλο Γκότσι στο οποίο είναι βασισμένη και η πασίγνωστη όπερα του Πουτσίνι.
Οι δοκιμές του θιάσου πραγματοποιούνται στο «Καμπέρειο», ενώ οι παραστάσεις θα δοθούν στην αίθουσα «Βασίλειος Πυρσινέλλας» του Πνευματικού Κέντρου, επιστρέφοντας έτσι στον χώρο που παρουσιαζόταν τα έργα για μαθητές πριν να κλείσει η αίθουσα για τις αναγκαίες επισκευές. Το έργο ανεβαίνει από τη Νεανική – Παιδική Σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων και οι παραστάσεις θα ξεκινήσουν στις αρχές Νοεμβρίου προκειμένου να τις παρακολουθήσουν μαθητές Νηπιαγωγείων, Δημοτικών Σχολείων και Γυμνασίων από την Ήπειρο και τη Λευκάδα.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΕΙΝΑΙ: Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλατζόπουλος, Σκηνικά-κοστούμια: Θανάσης Τζάτσος, Μουσική: Δημήτρης Λέκκας. Τους ρόλους του έργου ερμηνεύουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά): Γιώργος Γκίκας, Ζωή Ιωαννίδη, Μαρία Κατσουλίδη, Αγγελική Μιχαλοπούλου, Μιχάλης Μπίζιος, Κωσταντίνος Φερεντούρος.
Ο ΚΑΡΛΟ ΓΚΟΤΣΙ
Ο Κάρλο Γκότσι (ιταλ.: conte Carlo Gozzi, 1720–1806) ήταν Ιταλός θεατρικός συγγραφέας από την Βενετία. Ήταν το πιο διακεκριμένο μέλος της φιλολογικής εταιρείας Γκρανελλέσκι, που κήρυττε την χρήση της τοσκανικής διαλέκτου αντί της ενετικής. Αυτό ήταν το πρώτο πεδίο σύγκρουσής του με τον Κάρλο Γκολντόνι και τους άλλους Ενετούς θεατρικούς συγγραφείς που έγραφαν στα Βενετσιάνικα. Το δεύτερο και αιματηρότερο πεδίο ήταν η μορφή της κωμωδίας. Ο Γκότσι ήταν υπέρμαχος της Commedia dell’arte, του αυτοσχεδιασμού δηλαδή των ηθοποιών πάνω σ’ ένα σκελετό υπόθεσης και χαρακτήρων που φορούσαν μάσκες. Ο Γκολντόνι επιζητούσε την εισαγωγή γαλλικών προτύπων, έργων δηλαδή χαρακτήρων και με συγκροτημένη εξ αρχής υπόθεση, ανυπομονώντας «να γίνει Μολιέρος».
Ανταλλάχτηκαν φιλολογικές ύβρεις: ο Γκολντόνι αποκάλεσε τον Γκότσι «σκυλί που γαβγίζει στο φεγγάρι» κι αυτός δημοσίευσε μιαν ανθολογία «βρωμερών υπαινιγμών και άλλων αισχροτήτων» του Γκολντόνι. Η διαμάχη έρριξε ολόκληρη την Βενετία σ’ ένα είδος φρενίτιδας.
Το 1761 ένας θίασος ανέβασε την Αγάπη των τριών πορτοκαλιών, έργο που έγραψε ο Γκότσι προκληθείς από τον «αντιτοσκανικό» συγγραφέα Πιέτρο Κιάρι, για ν’ αποδείξει την υπεροχή της Commedia dell’arte –και την δική του βέβαια. Ήταν ένα απλό σενάριο –που σατίριζε πάντως τον Γκολντόνι και τον Κιάρι- στο οποίο διάφορες «μάσκες» αναζητούν τρία πορτοκάλια με μαγικές ιδιότητες. Το αποτέλεσμα ήταν ένας θρίαμβος για τον Γκότσι μετά τον οποίο Γκολντόνι και Κιάρι αναγκάστηκαν να φύγουν από την Βενετία.
Ο Γκότσι έγραψε άλλους εννέα μύθους στα επόμενα πέντε χρόνια, αλλά φάνηκε ασυνεπής: τους έγραψε ολόκληρους, και μάλιστα έμμετρους, και δεν άφησε περιθώρια για αυτοσχεδιασμούς των ηθοποιών-μασκών.
Η τελική νίκη πάντως ήταν του Γκολντόνι που επανέκτησε την θέση του στην Ιταλία και παίζεται παντού μέχρι σήμερα. Ο Γκότσι επέζησε χάρη στις μελοδραματοποιήσεις των έργων του, γνωστότερες των οποίων είναι αυτή της Αγάπης των τριών πορτοκαλιών από τον Προκόφιεφ και προ πάντων η Τουραντό του Πουτσίνι.
Η ΤΟΥΑΝΤΟ ΩΣ ΟΠΕΡΑ ΤΟΥ ΠΟΥΤΣΙΝΙ
Η Τουραντό στηρίζεται σε ποιητικό κείμενο των Τζουζέππε Αντάμι και Ρενάτο Σιμόνι που με την σειρά του βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό παραμύθι του Κάρλο Γκότσι, γραμμένο τον 18ο αιώνα. Η υπόθεση διαδραματίζεται στο Πεκίνο σε μυθικούς χρόνους. Η απρόθυμη πριγκίπισσα Τουραντό θα παντρευτεί εκείνον που θα απαντήσει σε τρία αινίγματα που θέτει. Όποιος αποτυγχάνει πληρώνει με την ζωή του. Τις σωστές απαντήσεις δίνει ένας άγνωστος που δέχεται να απαλλάξει την τρομοκρατημένη Τουραντό από την υποχρέωσή της, εάν εκείνη ανακαλύψει το όνομά του μέχρι την αυγή. Την απάντηση γνωρίζει η σκλάβα Λιου, που είναι ερωτευμένη με τον άγνωστο και αυτοκτονεί για να μην υποκύψει στα βασανιστήρια που υποβάλλεται προκειμένου να τον προδώσει. Εκείνος, είναι ο Τάταρος πρίγκιπας Καλάφ. Πριν ξημερώσει ξυπνά τον έρωτα της Τουραντό και της αποκαλύπτει το όνομα του. Από θέση ισχύος πλέον εκείνη καλεί τον λαό της και ανακοινώνει ότι νίκησε. Όμως, εκπλήσσοντας όλους ευχάριστα, δηλώνει ότι ο άγνωστος λέγεται «έρωτας».
Ο Πουτσίνι δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την Τουραντό. Την τελευταία Πράξη της όπερας συμπλήρωσε ο συνθέτης Φράνκο Αλφάνο βασιζόμενος σε προσχέδιά του. Το αποτέλεσμα περιέκοψε σημαντικά ο αρχιμουσικός Αρτούρο Τοσκανίνι, που διηύθυνε την πρώτη παρουσίαση της όπερας στην Σκάλα του Μιλάνου στις 25 Απριλίου 1926. Η Τουραντό παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από την Εθνική Λυρική Σκηνή στις 8 Οκτωβρίου 1958.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ: Μαρία Κατσουλίδη, Γιάννης Καλατζόπουλος, Κωσταντίνος Φερεντούρος, Αγγελική Μιχαλοπούλου, Ζωή Ιωαννίδη, Μιχάλης Μπίζιος, Γιώργος Γκίκας.
