Επιστολή με την οποία καλεί την ελληνική κυβέρνηση να μην ακολουθήσει το αποτυχημένο παράδειγμα της Ισπανίας στη διαχείριση του αιγιαλού απέστειλε προς τους υπουργούς Οικονομικών και Τουρισμού, ο διευθυντής του WWF Ισπανίας, Juan Carlos del Olmo.
Η επιστολή αποστέλλεται με αφορμή το νομοσχέδιο περίφραξης, οικοδόμησης και εκποίησης των παραλιών της χώρας το οποίο προωθεί το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών.
«Αυτή τη στιγµή-σημειώνει χαρακτηριστικά- το 75% των ισπανικών ακτών έχει οικοδοµηθεί ή βρίσκεται σε στάδιο οικοδόµησης (µε ρυθµό 8 εκτάρια ανά ηµέρα τα τελευταία 20 χρόνια), ενώ το πρώτο χιλιόµετρο ακτογραµµής έχει οικοδοµηθεί πλήρως στο ένα τρίτο των µεσογειακών ακτών της Ισπανίας. Την ίδια στιγµή, σχεδόν µισό εκατοµµύριο κατοικίες είναι κενές. Η δυσανάλογη ανάπτυξη της οικοδοµικής βιοµηχανίας εξελίχθηκε µε τεράστιο περιβαλλοντικό κόστος και αύξησε τη διαφθορά. Η αύξηση του αριθµού των κατοίκων σε παραθαλάσσιες περιοχές και η ανεξέλεγκτη οικοδοµική δραστηριότητα προκάλεσαν την έντονη υποβάθµιση του παράκτιου περιβάλλοντος, συνοδευόµενες από µη βιώσιµη χρήση υδάτινων, χερσαίων και ενεργειακών πόρων. Επιπροσθέτως, σηµαντικά οικοσυστήµατα αφανίστηκαν ή βρίσκονται υπό σοβαρή απειλή: το µεγαλύτερο µέρος των παράκτιων υγροτόπων και το 60% των αµµολόφων χάθηκαν, το 80% των λιβαδιών Posidonia oceanica έχει υποβαθµιστεί, οι παραλίες έχουν υποχωρήσει και η ροή πολλών υδατορεµάτων έχει αλλοιωθεί. Η περιβαλλοντική υποβάθµιση των ακτών δεν έχει µόνο περιβαλλοντικές, αλλά και οικονοµικές επιπτώσεις. Η κατάληψη περισσότερου από το 70% του αιγιαλού προκάλεσε απώλεια ανταγωνιστικότητας, ελκυστικότητας και περιβαλλοντικής ποιότητας µε αντίστοιχα αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα και τη σταθερότητα του τουρισµού. Για την ακρίβεια, ο τουρισµός της Ισπανίας παρουσιάζει πτώση τα τελευταία χρόνια, επωφελούµενος µόνο από την κοινωνική και πολιτική αστάθεια άλλων χωρών της Μεσογείου.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Στη χώρα σας, την Ελλάδα, γνωρίζουµε ήδη περιπτώσεις όπου η µη βιώσιµη ανάπτυξη των ακτών απειλεί εξαιρετικά τοπία και χώρους µοναδικής βιοποικιλότητας. Σε αυτές περιλαµβάνονται παραδείγµατα όπως ο Λαγανάς στο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο της Ζακύνθου και οι αµµοθίνες µε τις παραλίες ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας στην Κυπαρισσία, δύο από τους σηµαντικότερους τόπους αναπαραγωγής της Caretta caretta στη Μεσόγειο. Οι απειλές για αυτό το παγκοσµίως κινδυνεύον µε εξαφάνιση είδος έχουν προκαλέσει άλλωστε την παραποµπή της Ελλάδας στο Δικαστήριο της ΕΕ.
Σε άλλες περιοχές, όπως η Ρόδος και η Κρήτη, η εκτεταµένη οικοδοµική δραστηριότητα υποβαθµίζει το µέλλον του ίδιου του τουρισµού, καθώς προκαλείτην υποβάθµιση του φυσικού κεφαλαίου που αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του τουριστικού προϊόντος. Επίσης, η καταστροφή του αιγιαλού της Κρήτης έχει αναφερθεί από επιστήµονες ως σηµαντική απειλή για την ποιότητα του εδάφους, την αντιπληµµυρική προστασία και τη σταθερότητα των ακτών. Η περιβαλλοντική προστασία του αιγιαλού αποτελεί παράγοντα-κλειδί για την ανταγωνιστικότητα, την ποιότητα ζωής, τη δηµιουργία θέσεων απασχόλησης, αλλά και για τη διατήρηση και αναβάθµιση των φυσικών και πολιτιστικών κέντρων ενδιαφέροντος.ν Μάλιστα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει προειδοποιήσει πως η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη της παράκτιας ζώνης µπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη βιοποικιλότητα, τους φυσικούς πόρους και την πολιτιστική κληρονοµιά”.
