ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιώργος Παπαχριστοδούλου
«Στην ελληνική κοινωνία υπάρχει ένας κόσμος που βαρέθηκε να χάνει». Τα λόγια του Νίκου Τσιμπίδα, του ανθρώπου που συγκλόνισε με τη φωνή του το πανελλήνιο με τη φράση «ψυχή βαθιά», τον Νοέμβριο του 2013 όταν χαράματα τα ΜΑΤ διέκοπταν βιαίως την εκπομπή στο ραδιοφωνικό στούντιο, στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ στην Αγ. Παρασκευή, είναι ένας καλός τρόπος να απαντήσεις κανείς στο ερώτημα τι συμβαίνει έναν χρόνο τώρα στην ΕΡΤ και τις κατά τόπους ΕΡΑ.
Με αφορμή και τη συμπλήρωση (την Τετάρτη, 11 Ιουνίου) ενός χρόνου από το μαύρο στις οθόνες και τους δέκτες, η τρίτη ημέρα του 1ου Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Αυτοδιαχείρισης Ιωαννίνων το οποίο ολοκληρώθηκε την Κυριακή 8/6, στο θεατράκι στη Σκάλα, ήταν αφιερωμένη στον αγώνα των απολυμένων-εργαζομένων και των αλληλέγγυων για ανοιχτή, ελεύθερη ΕΡΤ.
Σύμφωνα με τον Ν. Τσιμπίδα αυτό που επιτεύχτηκε από την πρώτη στιγμή του πραξικοπηματικού κλεισίματος της ΕΡΤ είναι πρωτόγνωρο στα παγκόσμια χρονικά: λειτούργησαν και συνεχίζουν, με όλες τις κατά τόπους αδυναμίες, να λειτουργούν τρία μέσα ενημέρωσης- ραδιόφωνο, τηλεόραση, ιστοσελίδα. Κι αυτή τη στιγμή το δίκτυο του ertopen.com αριθμεί 16 περιφερειακούς ραδιοσταθμούς, ενώ συνεχίζει εκπομπές της τηλεόραση της ΕΤ-3 στη Θεσσαλονίκη. Απέναντι μας- σημείωσε ο Ν. Τσιμπίδας- βρέθηκε από την πρώτη στιγμή ο μεγαλύτερος αντίπαλος που είχαμε ποτέ – το Κράτος με τα δικά του μέσα ενημέρωσης, τους δικούς του μηχανισμούς προπαγάνδας. Στο κυρίαρχο μοντέλο προπαγάνδας, τα χρόνια του μνημονίου, καμία κοινωνική ομάδα που βρέθηκε στο στόχαστρο των βάρβαρων πολιτικών δεν είχε πρόσβαση.
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ
Αυτή τη δυνατότητα στον κόσμο που «βαρέθηκε να χάνει» έδωσε η αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ όπου βρήκαν χώρο έκφρασης οι εκπαιδευτικοί, οι απολυμένες καθαρίστριες, οι κάτοικοι της Χαλκιδικής που αγωνίζονται ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, οι εργαζόμενοι στα Τσιμέντα Χαλκίδας και την CocaCola, περιβαλλοντικά και οικολογικά κινήματα. Και η αυτοδιαχείριση του μέσου; «Δεν είναι κάτι εύκολο. Σε εμάς προέκυψε κατ’ ανάγκη. Είμαστε 600 άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα και πρέπει να συντονιστούμε, πρέπει να ελέγχουμε 50 με 60 πομπούς.
Σκεφτείτε τι βήματα έχει κάνει ένας μέσος εργαζόμενος της ΕΡΤ μέσα σε έναν χρόνο. Και πόσο δύσκολο είναι να λειτουργήσουμε τη μία ημέρα στην άλλη, απευθείας ο ένας με τον άλλο, από χωρίς διευθυντή, χωρίς κάποια κεντρική γραμμή», σημείωσε ο Ν. Τσιμπίδας προσθέτοντας για τι μέλλει γενέσθαι πως το μοντέλο που προσεγγίζει περισσότερο την ΕΡΤ που επιθυμεί ένα κομμάτι των εργαζομένων είναι η ΕΡΤ της 11ης Ιουνίου του 2014 (όχι, με το παλιό καθεστώς λειτουργίας δηλ.).
ΚΑΘΗΚΟΝ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ
«Έχουμε καθήκον να συνεχίσουμε, έστω κι αν έχουμε κουραστεί, έστω κι αν υπάρχουν πολλά προβλήματα σε όλη την Ελλάδα», ανέφερε από την πλευρά ο Σωτήρης Αργύρης, εκ μέρους των εργαζομένων στην ελεύθερη ΕΡΑ Ιωαννίνων σημειώνοντας παράλληλα ότι εάν δεν πολεμήσει κανείς, δεν μπορεί να νικήσει. Εξέφρασε ακόμη τις ευχαριστίες των εργαζομένων της τοπικής ΕΡΑ προς όλους τους τοπικούς φορείς, τους ακροατές και τους αλληλέγγυους πολίτες που στηρίζουν με κάθε τρόπο το πρόγραμμα της τοπικής ΕΡΑ. Όπως ανέφερε ο Σ. Αργύργης, την Τετάρτη, 11 Ιουνίου, από τις 10 το πρωί ως τη 1 το μεσημέρι η ΕΡΑ Ιωαννίνων ανοίγει τα μικρόφωνα της σε ακροατές και ακροάτριες, για ελεύθερες τοποθετήσεις, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το μαύρο.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΔΙΚΤΥΩΣΗ
Το αιφνιδιαστικό κλείσιμο της ΕΡΤ αποτέλεσε μία επίθεση στη συλλογική μνήμη της ελληνικής κοινωνίας μαζί με μία προσπάθεια να ευνοηθούν σκανδαλωδώς τα μιντιακά συμφέροντα, τα κεντρικά και τα τοπικά μονοπώλια της ενημέρωσης, μέσω της κατάληψης των συχνοτήτων από τη DIGEA, τόνισε από την πλευρά του ο Γιώργος Παπαχριστοδούλου, δημοσιογράφος (pamvotispress.gr)-αλληλέγγυος παραγωγός στην τοπική ΕΡΑ. Αυτή η μνήμη σε συνδυασμό με την παρακαταθήκη που αφήνει ο ένας χρόνος σε συνθήκες αυτοδιαχείρισης της πληροφορίας από την ΕΡΤ αποτελούν παρακαταθήκη για το πώς θα συνεχίσει ο αγώνας για ελεύθερη πληροφόρηση και δημοκρατία.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η εμπειρία της αυτοδιαχείρισης στις ΕΡΑ και το ertopen.comσηματοδοτεί την προσπάθεια απεγκλωβισμού ενός δημόσιου αγαθού όπως η ενημέρωση από την κρατική ή την ιδιωτική διαχείριση. Ο ίδιος πρότεινε τη δημιουργία ενός σχήματος του τύπου Σύλλογος Φίλων Ραδιοφώνου το οποίο θα λειτουργεί στο πλαίσιο μία συνέλευσης εργαζομένων και αλληλέγγυων υποστηρικτών και θα αυτοδιαχειρίζεται την τοπική συχνότητα. Υποστήριξε δε τη δικτύωση σε πανελλαδικό επίπεδο αντίστοιχων εγχειρημάτων ελεύθερης ραδιοφωνίας κόντρα στο συγκεντρωτισμό του εθνικού δικτύου σε αντίστιξη με ένα άλλο μοντέλο, το οποίο προκρίνεται κι εξ αριστερών, σύμφωνα με το οποίο για την αποκατάσταση της δημόσιας ΕΡΤ αρκεί να τοποθετήσουμε ως διευθυντή έναν καλό δημοσιογράφο «ο οποίος θα αποφασίζει για τα πάντα».
Στις εμπειρίες και τις δυνατότητες έκφρασης που δίνει η συμμετοχή στην ανοιχτή τοπική ΕΡΑ αναφέρθηκε εκ μέρους του Ραδιοφωνικού Συλλόγου του πανεπιστημίου Ιωαννίνων (ΡΑΣΠΙ) ο Στάθης Αβραμιώτης. Με καθημερινή ψυχαγωγική εκπομπή οι φοιτητές/τριες του πανεπιστημίου στηρίζουν ενεργά την τοπική ΕΡΑ η οποία συνεχίζει να εκπέμπει στους 88,2 στα fm.
ΚΟΣΜΟΣ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ
Αμέσως μετά το πέρας της συζήτησης την οποία παρακολούθησαν πάνω από 200 συμπολίτες παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες (πολύ δυνατός αέρας), ο χώρος του φεστιβάλ γέμισε περισσότερο καθώς λίγο πριν τις 11 το βράδυ ξεκίνησε η θεατρική παράσταση «Ο Μαρξ στο Σόχο». Το έργο του Αμερικάνου στοχαστή Χάουαρντ Ζιν ανέβασε η αυτοδιαχειριζόμενη θεατρική ομάδα «Φάντης Μπαστούνι» με πρωταγωνιστή τον Βασίλη Κυριάκου και σκηνοθέτη το Νίκο Σέργη.
Η τρίτη ημέρα του απόλυτα επιτυχημένου φεστιβάλ ολοκληρώθηκε με ρεμπέτικο γλέντι και πάρτυ από τον ΡΑΣΠΙ. Πολύς κόσμος συμμετείχε εξάλλου στη δεύτερη ημέρα του φεστιβάλ κατά τη διάρκεια της οποίας πραγματοποιήθηκε συζήτηση για το νερό και το περιβάλλον (συμμετείχαν κάτοικοι της Χαλκιδικής), ενώ το βράδυ αρκετοί παρακολούθησαν τη συναυλία των Bougio and Dirty Johnny και των Social Waste.
Το φεστιβάλ το οποίο δημιούργησε έναν μίνι ελεύθερο δημόσιο χώρο ώστε να τεθούν ερωτήματα και προοπτικές για την κοινωνική αλληλεγγύη, διοργανώθηκε από το Δίκτυο Αλληλέγγυας Συνεργατικής Οικονομίας Ιωαννίνων, την τοπική πρωτοβουλία αλληλεγγύης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, με τη συμμετοχή κι άλλων πρωτοβουλιών όπως η Κίνηση για την προστασία του Αώου κι άλλων κινήσεων για το περιβάλλον και τα δημόσια αγαθά.
Jun 10, 2014 - 11:48 AM
Το τόνισα και εγώ και ο Σωτήρης ο Σιαμανδούρας κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης. Η ριζοσπαστική αριστερά δεν προκρίνει το μοντέλο που περιέργαψες, Γιώργο. Ποια είναι αυτή η αριστερά που προτείνει ένα συγκεντρωτικό μοντέλο, “σύμφωνα με το οποίο για την αποκατάσταση της δημόσιας ΕΡΤ αρκεί να τοποθετήσουμε ως διευθυντή έναν καλό δημοσιογράφο «ο οποίος θα αποφασίζει για τα πάντα»”; Νομίζω πως περιέγραψα επαρκώς τα χαρακτηριστικά που φανταζόμαστε. Νομίζω είναι ανακριβές να επαναλαμβάνεις αυτή σου την τοποθέτηση, χωρίς, τουλάχιστον, να αναφέρεις μια περίληψη των τοποθετήσεων που έγιναν αργότερα.
Jun 10, 2014 - 10:50 PM
Όντως, αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια της συζήτησης ότι η ριζοσπαστική αριστερά – όπως αυτοπροσδιορίζεται εν προκειμένω η αξιωματική αντιπολίτευση- δεν προκρίνει ένα μοντέλο στο οποίο θα αποφασίζει για όλα ένας ικανός δημοσιογράφος ως διευθυντής, ντρια.
Αρκεί μία γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο για να διαβάσει κανείς ότι η γενική κατεύθυνση μιλά για ανεξάρτητη ΕΡΤ, με την κοινωνία, αλλά αυτό πρέπει να προσδιοριστεί περαιτέρω.
Προσωπικά, διατηρώ επιφυλάξεις, ιδιαίτερα από τη στιγμή που δεν έχει παρουσιαστεί μία πληρέστερη πρόταση από πλευράς της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το πώς θα εξειδικευτεί μία τέτοια πρόταση για κοινωνική ΕΡΤ.
Δηλ. τι θα γίνει με τις συχνότητες, πόσο ελεύθερη και ανεξάρτητη θα είναι, εάν θα μπορούν φορείς της κοινωνίας να λειτουργούν σε μη κερδοσκοπικό πλαίσιο μία συχνότητα μέσα από σχήματα όπως ο Σύλλογος Φίλων Ραδιοφώνου τον οποίο πρότεινα στη δημόσια συζήτηση της Κυριακής.
Έχουμε περάσει άλλωστε στην εποχή των προτάσεων – το γνωρίζουν καλά όλοι όσοι συμμετέχουν στην κοινωνική κίνηση. Κατά τη γνώμη μου δεν φτάνει δηλαδή να λες κοινωνική , ελεύθερη ΕΡΤ – χρειάζεται να συζητηθεί σε τοπικό επίπεδο καταρχήν το πώς θα μπορούσε να μετουσιωθεί σε κάτι απτό, άμεσα υλοποιήσιμο, ανοιχτό, δημοκρατικό, η πλούσια εμπειρία αυτοδιαχείρισης στα περιφερειακά ραδιόφωνα, όπως τη βιώνουμε στην τοπική ΕΡΑ .
Με τη συμμετοχή των πολιτών π.χ. μέσα από μία αμεσοδημοκρατική συνέλευση ή ένα κληρωτό σώμα το οποίο θα ασκεί κοινωνικό έλεγχο. Με επίπεδα συμμετοχής: πχ. συνεταιρισμός εργαζομένων (δημοσιογράφοι-τεχνικοί), αλληλέγγυοι υποστηρικτές, κλπ.
Το pamvotispress.gr ως μέσο που ενθαρρύνει την ελεύθερη πληροφόρηση, ευχαρίστως θα φιλοξενήσει κάθε τοποθέτηση που να σχετίζεται με το θέμα.