Του Δημήτρη Βλαχοπάνου
Ξένε, σεμνός προσκυνητής γίνε και στη σιωπή σου
κλείσε τη μνήμη των αθώων και στο Κομμένο ορκίσου
Το Κομμένο με τη μαρτυρική του σελίδα ταξίδεψε, μέσω της μουσικής παραγωγής «Songs for Kommeno», σε πολλές πρωτεύουσες και μεγάλες πόλεις του κόσμου.
Από 8 έως 14 Οκτωβρίου ταξίδεψε στην Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Γιάννενα, Κέρκυρα και Αθήνα. Ο Gunter Baby Sommer και οι συνεργάτες του Σαβίνα Γιαννάτου, Φλώρος Φλωρίδης, Ευγένιος Βούλγαρης και Σπήλιος Καστάνης τίμησαν με τη μουσική τους τη μνήμη των 317 θυμάτων της γερμανικής ναζιστικής θηριωδίας και ανέσυραν το τραγικό γεγονός του ολοκαυτώματος του Κομμένου, δίνοντας την ευκαιρία σε χιλιάδες συμπατριώτες μας να μάθουν γι’ αυτό ή να γνωρίσουν καλύτερα τη μαρτυρική του σελίδα.
Περίσσευε η συγκίνηση στο κατάμεστο θέατρο του Goethe-Institut Athen στις 14/10
Δυστυχώς, εκτός της μικρής όασης της Αθήνας, ελάχιστοι ήταν οι εκ Κομμένου που έδωσαν το παρών τους στις αίθουσες και παρακολούθησαν τις εκπληκτικές αυτές συναυλίες.
Οι οποίες άφησαν άφωνο και πλημμύρισαν από συγκίνηση το κοινό που είχε την καλή τύχη να λάβει μέρος σ’ αυτή τη μαγεία της τέχνης και τη μίξη της μουσικής με την ιστορία. Κι είναι αυτή η απουσία μια λυπηρή και συνάμα τραγική διαπίστωση.
Κυρίως γιατί αποτελεί τη συνέχεια μιας στάσης ζωής της τοπικής κοινωνίας, η οποία έχει διαμορφώσει την αίσθηση πως τα θέματα της ιστορίας της δεν την αφορούν.
Αν το Κομμένο μοιάζει τυλιγμένο και κρεμασμένο σ’ ένα δίχτυ εγκατάλειψης, αυτό δεν οφείλεται, όπως συνηθίσαμε και μας αρέσει να λέμε, στις αδικίες της ιστορίας.
Οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στην αδιαφορία των δικών του ανθρώπων.
Η όλη ιστορία τού ολοκαυτώματος αποτυπώνεται πάνω σ’ ένα λιτό μνημείο με γραμμένα στις τέσσερις λευκές πλάκες του τα ονόματα των 317 θυμάτων του ναζισμού. Μνημείο που στήθηκε ένα χρόνο μετά το ολοκαύτωμα, από έρανο που διενήργησαν μεταξύ τους οι επιζήσαντες. Έκτοτε τίποτε καινούργιο δεν έγινε και τίποτε διαφορετικό δε γεννήθηκε.
