Την πολιτική της εκτίμηση με αφορμή το πρόσφατο συνέδριο του Νομαρχιακού Τμήματος Ιωαννίνων της ΑΔΕΔΥ δημοσιοποιεί η Εργατική Συσπείρωση Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα.
Η Συσπείρωση εκτιμά ότι το ενιαίο εργατικό μέτωπο αποτελεί τον πραγματικό φόβο της κυβέρνησης. Η ανακοίνωση αναλυτικά σημειώνει:
«Το συνέδριο του Νομαρχιακού Τμήματος (ΝΤ) της ΑΔΕΔΥ στα Γιάννενα στις 22/10, έγινε εν μέσω θυελλώδους αντεργατικής επίθεσης, από την Κυβέρνηση, την Τρόικα, και τους κεφαλαιοκράτες, με στόχο το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης, σε βάρος της εργατικής τάξης και των εργαζόμενων στρωμάτων. Οδηγήσανε την κοινωνία στην φτωχοποίηση και την εξαθλίωση, με τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, τις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες, την απλήρωτη εργασία, την υπερφορολόγηση, τις κατασχέσεις, την διάλυση υγείας και παιδείας,, την εκτίναξη της ανεργίας στα ύψη. Αυτή την περίοδο το κίνημα των δημοσίων υπαλλήλων αντιπαλεύει το μέτρο της ‘αξιολόγησης’, την επερχόμενη τρίτη μείωση μισθών, τον αυταρχισμό και την τρομοκρατία της κυβέρνησης στους τόπους δουλειάς, τον αντισυνδικαλιστικό νόμο που ετοιμάζουν.
Η επίθεση αυτή της αστικής τάξης είναι ενιαία, συνολική και αποσκοπεί στην μεγιστοποίηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και στην προάσπιση των κερδών της. Η απάντηση των εργαζομένων μέχρι σήμερα είναι αποσπασματική, αμυντική, πολυδιασπασμένη.
Οι δυνάμεις της ΑΡΣΥ Χατζηκώστα, αριστερές δυνάμεις από τους ΟΤΑ, από τους καθηγητές, από άλλες δημόσιες υπηρεσίες, εκτιμήσαμε ότι οι εκλογές αυτές είναι μια ευκαιρία για την δημιουργία ενός Ενιαίου Μετώπου Εργαζομένων, μια και τα προβλήματα σε κάθε χώρο δουλειάς είναι κοινά. Κοινή επομένως πρέπει να είναι και η πάλη μας, πέρα από σκοπιμότητες, ‘καθαρότητες’ και μικροπολιτικές, για την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, της ίδιας της κυβέρνησης, της ηγεσίας του ΝΤ της ΑΔΕΔΥ, για μια άλλη διακυβέρνηση προς όφελος των εργαζομένων, από τους ίδιους τους εργαζόμενους.
Απευθυνθήκαμε σε όλες τις δυνάμεις που θέλουν να αντιπαλέψουν την πολιτική αυτή, εκτός από τις ηγεσίες των μνημονιακών δυνάμεων που αποτελούν το μακρύ χέρι της κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, και ευθύνονται για την προσπάθεια διάλυσης του συνδικαλιστικού κινήματος , την απομαζικοποίηση των αγώνων και την απογοήτευση των εργαζόμενων για το πέρασμα αυτών των πολιτικών. Υπηρετώντας αυτή την κατεύθυνση και εξυπηρετώντας ταυτόχρονα τις μικροκομματικές τους σκοπιμότητες, καθυστέρησαν για 2 χρόνια τις εκλογές για να μην εκφραστούν οι μεγάλοι αγώνες του προηγούμενο διαστήματος στο ΝΤ της ΑΔΕΔΥ. Ταυτόχρονα, έβαζαν συνεχώς προβλήματα όπως π.χ. προσπάθησαν να ακυρώσουν αντιπροσώπους και έδωσαν τους εκλογικούς καταλόγους στο πάρα πέντε. Ενώ το τελευταίο διάστημα μασκαρευτήκαν με την ‘αγωνιστική τους στολή’ βλέποντας την αντίθεση των εργαζομένων στις μνημονιακές πολιτικές.
Στο κάλεσμά μας ανταποκρίθηκε το Δίκτυο Ριζοσπαστών συνδικαλιστών του Δημοσίου που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ το ΠΑΜΕ και κομμάτι των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, αποφύγανε και να απαντήσουν. Θεωρούν προτιμότερη την μοναχική πάλη τους, την ‘ιδεολογική καθαρότητα’, τον διαχωρισμό των εργαζομένων με βάση τις αντιλήψεις τους από το ενιαίο μέτωπο στη βάση των προβλημάτων τους ενάντια στην κυβέρνηση και τον καπιταλισμό. Παίρνοντας αυτά υπόψη προχωρήσαμε με ισότιμες σχέσεις με τους συναγωνιστές του Δικτύου στην διαμόρφωση του ψηφοδελτίου ΕΝΩΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ, που αναδείχτηκε τρίτη δύναμη.
Αυτό που αναδείχθηκε από τις εκλογές, ήταν αυτό που λέγαμε και πριν. Ότι οι αγωνιστικές δυνάμεις που εκφράστηκαν μέσα από τα αριστερά ψηφοδέλτια κυριάρχησαν στις εκλογές αυτές. Και αν οι μνημονιακές δυνάμεις δεν επιβάλανε με δόλιο τρόπο την εφαρμογή του Νόμου 1264 – με την συνενοχή του ΠΑΜΕ – στερώντας την έδρα από τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ και χαρίζοντάς την στις Πασοκογενείς δυνάμεις, σήμερα θα είχε η Αριστερά απόλυτη πλειοψηφία στο ΝΤ. Ερωτηματικά μας γεννά η στάση του ΠΑΜΕ, όταν για μικροπολιτικούς λόγους υπερασπίζεται επι της ουσίας τον 1264, ποια φερεγγυότητα θα δείξει στους αγώνες ενάντια στον αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο, που προωθεί το κεφάλαιο για να υποτάξει τις οργανώσεις και τους αγώνες της εργατικής τάξης; Αν βέβαια συντασσόταν και οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ στο κοινό ψηφοδέλτιο θα είχαμε την πλειοψηφία. Αυτό θα έδινε άλλον αέρα στο ΝΤ. Θα μπορούσε από καλύτερες θέσεις να συντονίσει τον ενιαίο αγώνα των εργαζομένων και των σωματείων τους.
Όμως οι αγώνες είναι μπροστά μας. Και οι εργαζόμενοι εκεί θα κρίνουν τον καθένα μας για την στάση του, την τακτική του, τους σκοπούς και τα οράματά του. Πιστεύουμε ότι πρέπει να προχωρήσει η συμπαράταξη όλων των αριστερών δυνάμεων, όλων των αγωνιστών απέναντι στα οξυμμένα προβλήματα του κάθε εργαζόμενου, της κοινωνίας ολόκληρης.
Η πάλη για την ανατροπή της πολιτικής των μνημονίων, είναι πάλη και για την ανατροπή της κυβέρνησης, για μια κυβέρνηση που θα υλοποιήσει τα αιτήματα των εργαζομένων, των συνδικάτων τους. Που απαιτεί όμως την μέγιστη συσπείρωση των εργαζομένων στα σωματεία τους, την κοινή πορεία όλων των δυνάμεων που έχουν αναφορά στην εργατική τάξη.
Κάθε βήμα ενός πραγματικού κινήματος είναι σημαντικότερο από μία ντουζίνα προγράμματα.
Γιατί σήμερα όλοι έχουμε ένα πρόγραμμα, αλλά το συνδικαλιστικό κίνημα, υποφέρει από την πολυδιάσπαση των αγώνων, τον κοινοβουλευτισμό του, την απογοήτευση των εργαζόμενων. Καιρός να τα ξεπεράσουμε, να βγει μπροστά η εργατική τάξη ενιαία, για να έχει κατακτήσεις, να ανατρέψει κάθε κυβέρνηση του κεφαλαίου, να αποτρέψει τον φασιστικό κίνδυνο, να επιβάλλει την θέλησή της».
