Στην πόλη. Μπροστά από την «ΟΑΣΗ» που επιτέλους αποκαθίσταται. Δεν είναι τα πρωτοβρόχια του φθινοπώρου.
Είναι οι οικογένειες που αναζητούν φοιτητική στέγη στα Γιάννενα.
Τη στέγη που θα φιλοξενήσει τα νεανικά όνειρα και την προσπάθεια για τα επόμενα τέσσερα, πέντε, έξι χρόνια. Να μην σπουδάσει το παιδί; Ναι-με κόπο, με όσα χρήματα έχουν απομείνει στο σπίτι.
Ας φύγει μακριά από το σπίτι, να ανοίξει τα φτερά του, να μάθει να τα βγάζει πέρα μόνο του- έστω σε μία ανήλικη κοινωνία, έστω στο σήμερα της φτώχειας και της ανισότητας.
Τα Γιάννενα είναι πάντοτε μία καλή επιλογή, ακόμη κι αν μας ενοχλούν τα στραβά τους: Να σε κοιτάνε στην τσέπη, να σε βλέπουν σαν μηχανή που σκορπίζει ευρώ, να μην σε αντιμετωπίζουν ως συμμέτοχο, έστω προσωρινό, στο μέλλον της πόλης…Καλές σπουδές! Γ.ΠΑΠ.
