Aξιοπρεπείς μισθούς και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, δικαίωμα στην ξεκούραση, τον ελεύθερο χρόνο και την οικογενειακή ζωή, νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας διεκδικεί η Πρωτοβουλία Ιωαννίνων ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.
Η πρωτοβουλία καλεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας αυτή την Κυριακή, 2 Νοεμβρίου, στις 11 το πρωί στη συμβολη των οδών Μιχαήλ Αγγέλου και Χαρ. Τρικούπη ενάντια στο κυριακάτικο άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων, στο πλαίσιο της πανελλαδικής διαμαρτυρίας των κατά τόπους σωματείων εμποροϋπαλλήλων.
«Δεν μας λείπει ο χρόνος να ψωνίσουμε ! Μας λείπουν τα χρήματα για να ζήσουμε!», σημειώνει η πρωτοβουλία στο σχετικό κάλεσμα προσθέτοντας πως «παρά την κατά γενική ομολογία αποτυχία του μέτρου, όσον αφορά τουλάχιστον τον τζίρο των καταστημάτων, η κυβέρνηση επιμένει. Και αυτό είναι φυσικό καθώς ο στόχος του μέτρου αυτού δεν ήταν, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση και τα στημένα ρεπορτάζ των μεγάλων καναλιών η στήριξη του εμπορίου και των εργαζόμενων σε αυτό. Στην πραγματικότητα ήταν το ακριβώς αντίθετο :από τη μία η καταστροφή των μικρών επιχειρήσεων προκειμένου οι μεγάλες εμπορικές αλυσίδες να αυξήσουν τα κέρδη τους, από την άλλη το όλο και μεγαλύτερο χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
•Η αγορά ήταν μόνο η αρχή, σύντομα θα ακολουθήσει και ο υπόλοιπός ιδιωτικός τομέας και στη συνέχεια το δημόσιο μέχρι, την πλήρη έννοια της κατάργησης της έννοιας της αργίας. Μας θέλουν όλους διαθέσιμους να δουλεύουμε 7 ημέρες την εβδομάδα, 24 ώρες τη μέρα, χωρίς δικαιώματα.
•Γι’ αυτό και πρέπει όλοι να ξέρουμε ότι ψωνίζοντας την Κυριακή ετοιμάζουμε το έδαφος για την κατάργηση και της δικής μας αργίας.
•Ανοίγοντας τα μαγαζιά μας την Κυριακή φέρνουμε μόνοι μας την καταστροφή μας.
•Δουλεύοντας την Κυριακή για να πάρουμε το μπόνους στο μεροκάματο ετοιμάζουμε το έδαφος για την κατάργησή του, καθώς σε λίγο καιρό η Κυριακή δε θα θεωρείται αργία και όλοι μας θα δουλεύουμε υποχρεωτικά .
•Η απελευθέρωση του ωραρίου διαλύει ότι έχει απομείνει για τους εργαζόμενους στο εμπόριο.
•Διεκδικούμε και απαιτούμε το δικαίωμά μας στον ελεύθερο χρόνο την κοινωνική και οικογενειακή ζωή.
Στις πολιτικές της κυβέρνησης δε μπορούμε να παραμένουμε αμέτοχοι. Ακόμα και το μικρότερο, όταν γίνεται συλλογικά μπορεί να δημιουργήσει τους κυβερνώντες τεράστιο πονοκέφαλο. Αντιστεκόμαστε στις πολιτικές τους και παίρνουμε στα χέρια μας το μέλλον μας. Δε θα τους επιτρέψουμε να καταστρέψουν ακόμη περισσότερο τις ζωές μας».
